کاری که تلویزیون انجام می دهد تا اندازه ای پیچیده است .

برای تکمیل چنین کاری افراد بسیاری شرکت داشته اند ،به طوری که نتیجه کشف ها و کوشش هایشان به مرور زمان ، با هم هماهنگ آمده و سرانجام چنین دستگاه جالبی را پدید آورده است .

پس هرگز نمی توان گفت تلویزیون اختراع یک شخص معین است.

آغاز کار از آن جا بود که یک شیمیدان سوئدی به نام << یونس برزلیوس >> موفق به کشف سلنیوم ،یکی از عناصر شیمیایی گردید . این کشف در سال 1817 رخ داد .

سپس دانشمندان متوچه شدند که میزان جریان برق به وسیله ی سلنیوم بستگی به میزان نوری دارد که بر آن می تابد . یعنی هرچه بیشتر نور بر آن بتابد، بیشتر می تواند برق را هدایت کند . به چنین خاصیتی می گویند :فتوالکتریسیته .

آن گاه این کشف ، یکی از مخترعین آمریکایی به نام کری را در 1875 موفق کرد که نخستین دستگاه خام تلویزیونی را بسازد . وی برای این منظور پیل های فتوالکتریک به کار برد .

کری تصویر جسمس را به وسیله ی یک عدسی بر گروهی از این گونه پیل ها می تاباند . آن گاه می دید که هر پیلی ،به نوبه ی خود مقدار برقی را که به درون یک لامپ روشنایی می فرستد کنترل می کند . از این عمل طرح خامی از تصویر آن جسم در نور لامپ ها نمودار می گردید . گام بعدی ، اختراع صفحه تقطیع بود .پل نیپکو به سال 1884 آن را اختراع کرد .

صفحه تقطیع چه بود؟ به طور خلاصه آن عبارت از صفحه گردی بود با سوراخ های متعددی که آن را در برابر پیل های فتوالکتریک می چرخاندند.آن گاه صفحه گرد دیگری را که آن هم سوراخ های متعددی داشت در برابر چشمان شخص تماشاگر به گردش در می آوردند.در نتیجه آن شخص از درون این سوراخ ها یک رشته قطعات روشنی را می دید که درخشندگی آن ها بر حسب سایه روشن جسم اصلی تغییر می کرد.

این را می گفتند << صفحه تقطیع >> ولی به هر حال اساس کار آن چیزی جز آن چه که کری پی ریزی کرده بود،نبود .

در سال 1923 نخستین تصویر از میان سیم های برق عبور داده شد . این کار به وسیله ی برد در انگلستان و جنکینز در آمریکا صورت گرفت .

سپس پیشرفت های مهمی در ساخت دوربین های تلویزیونی پدید آمد. در این زمینه زوریکین و فارنزورت هر یک دوربینی را اختراع کردند . اولی نام دوربین خود را ایکونوسکوپ (یعنی وسیله ی دیدن تصویر ) نهاد و دومی نیز دوربین خود را تقطیع کننده ی تصویر نامید .

در 1945 به جای لامپ های لوله ای این دوربین ها ، دستگاه اورتیکون را نهادند که به مراتب حساس تر بود .

امروزه لامپ تصویر در دستگاه های تلویزیون لامپی است کاتدی به نام کینسکوپ . در این لامپ یک تفنگ الکتریکی وجود دارد که نور را بر روی صفحه تلویزیون تقطیع می کند ، درست همان سان که اشعه نور در لامپ دوربین این چنین تقطیع می شود . پس بدینوسیله است که ما می توانیم تصویر را بر روی صفحه تلویزیون تماشا کنیم .